ABVV regio Antwerpen bracht hulde aan Albert Pot en Theo Grijp

Jaarlijks brengt ABVV-regio Antwerpen hulde aan Albert Pot en Theo Grijp én aan alle socialistische kameraden die vielen door het geweld van het fascisme. We vergeten hen niet. We vergeten hen nooit want zowel vroeger als vandaag: extreemrechts is gevaarlijk.
Muziek, toespraken, optocht, bloemen
De staking der 100.000’en
Historicus en bezieler van het project Helden van het Verzet Dany Neudt herinnerde in zijn toespraak aan "de staking der 100.000’en" tegen de Nazibezetters in mei 1941.
“In navolging van de Luikse vrouwen aan de poorten van Cockerill, werden er in een mum van tijd overal in het land – ook in Antwerpen – zogenaamde ‘patattenbetogingen’ tegen de hoge voedselprijzen georganiseerd. Na de betogingen van de vrouwen legden zo’n 100.000 arbeiders het werk neer. Na 21 dagen legde de nazistische bezetters zich bij deze overmacht neer. De lonen stegen met 8%. Uit het syndicalistische verzet ontstond na de 2de Wereldoorlog het vernieuwde ABVV.”

Er is geen tijd te verliezen: elke syndicalist antifascist!
Vertrekkend vanuit het verhaal van Pot en Grijp maakte Bruno Verlaeckt, voorzitter van ABVV-regio Antwerpen, de sprong naar de actualiteit en nabije toekomst:
“Mensen als Bart De Wever spelen gevaarlijke spelletjes als ze laten uitschijnen dat je best met extreemrechts kan regeren van zodra hun voorzitter er een paar radicalen uitkegelt. Er zijn GEEN 2 Vlaams Belangen: eentje van genormaliseerde racisten en eentje van ranzige racisten. Er is slechts één Vlaams Belang en dit is nog altijd dezelfde extreemrechtse, racistische en antisyndicale partij van het 70-puntenprogramma.”
“We moeten extreemrechts bestrijden met meer dan herinneringen aan het fascisme. Met een gigantische inspanning van onze militanten op de werkvloer, tegen de normalisering in, om het asociale gelaat van extreemrechts te ontmaskeren, om hun werkelijke antidemocratische aard bloot te leggen. We moeten met andere woorden extreemrechts opnieuw denormaliseren. Ze zijn immers geen normale partij, geen partij als de andere en al zeker geen partij van of voor de werkende mensen. Dit was ook wat Pot en Grijp deden. Volgend jaar zullen we hier weer staan, net voor de parlementsverkiezingen. Er is geen tijd te verliezen: elke syndicalist antifascist.”
